aciz insanlık

insanoğlu kadar gözümde aciz bir varlık yoktur benim. elini sürdüğü şeyleri yok etme eğilimine sahip bir varlığız. sistemimizde büyük problemler mevcuttur ki bunu çevrenize baktığınızda fark etmemeniz mümkün değildir. çevresine zararı olduğu gibi kendisine ayrı zararı vardır. tabi ki bu bir genellemedir iyi yanlarımızda mevcuttur ancak sapkın taraflarımız iyi yönlerimizi nötr hale getiremiyordur. farz edelim yaşadığımız yerde bir sistem yok, kural yok, herkes istediğini yapmakta özgür. çok geçmeden ortalığı bir kaos saracaktır. ancak kurallar olduğunda da bu seferde baskın gelen kuralları çiğneme eğilimimiz oluşur. kural çiğnendiğinde de ortaya ceza sistemi gelir. kısacası kendi oluşturduğumuz sistemler çerçevesinde sürekli bir kaos halindeyiz. birlikte yaşamayı beceremiyoruz, yaşadığımız dünyaya sahip çıkamıyoruz, çevremizde yaşayan canlıları yok ediyoruz, zevk için öldürüyoruz, çok daha büyük problemler mevcutken ufak tefek şeyler için savaş çıkartıyoruz, aciz bir varlığız biz, dokunduğunu kirleten, yok eden aciz bir varlık.

örneğin böcekler yok olduğunda dünyada yaşam sona erebilme tehlikesine bile giriyorken dünyada yok olsa hiçbir şeyin değişmeyeceği canlı türü insandır.ama en çok egoda insanda mevcuttur.bu da acizliğinin kanıtı gibi bir şey olabilir.

en çok üzüldüğüm ve anlam veremediğim şeylerden birisi de savaşlar.
zaten insan olarak çok az bir ömrümüz var evrende. neden bu ömrü savaşlarla, sonu gelmez istek ve hırslarla geçiriyoruz ki ?
birileri daha fazla kazanacak diye neden başkaları ölüyor ?

bazen anarşizme ciddi anlamda hak veriyorum.